เพราะมีชีวิตอยู่จึงต้องสู้ หากไม่สู้แล้วจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรกัน ในชีวิตเป็นเรื่องธรรมดาที่อาจจจะมีเหนื่อย มีท้อแท้ มีผิดหวังกันบ้าง เป็นเรื่องปกติของชีวิต หากชีวิตราบเรียบก็คงจะคล้ายๆกับทะเลที่ไม่มีคลื่น แต่นั่นเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เพราะ “ทะเลมีคลื่น” เพราะทะเลมีคลื่น จึงมีนักโต้คลื่น ที่ออกไปโต้คลื่นทะเลกันอย่างสนุกสนาน นี่แหละชีวิต ชีวิตที่มีคลื่น จะเริงรื่นหรือเหี่ยวเฉาจึงอยู่ที่มุมมองและการตัดสินใจ แคปชั่นสู้ชีวิต สร้างกำลังใจ ชีวิตต้องสู้ ไม่มีเวลาสำหรับความท้อแท้ มีแต่เวลาสำหรับการก้าวเดิน เวลาของชีวิตคนเรามีจำกัด ไม่มีใครรู้ว่าเรามีเวลาของชีวิตเรากี่วัน กี่เดือน กี่ปี เพราะฉะนั้นอย่าเอาเวลาที่มีไปมัวท้อแท้อยู่เลย เอาเวลาที่มีไปลงมือทำอะไรสักอย่างที่เราอยากทำจะดีกว่า อะไรบางอย่างที่เป็นประโยชน์กับชีวิตตัวเองและผู้อื่น เหนื่อยบ้างบางครั้ง สนุกบ้างบางที เดี๋ยวร้าย เดี๋ยวดี นี่แหละชีวิต นี่แหละชีวิต มีสุขมีทุกข์ มีดีใจมีเสียใจ มีความรู้สึกเฉยๆในบางครั้ง สลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนไปอยู่เรื่อย ความรู้สึกในแต่ละวัน แต่ละชั่วโมง แต่ละนาที เปลี่ยนไปแทบจะตลอดเวลา การประคองใจของตัวเองไว้ได้จึงทำให้ชีวิตดำเนินต่อไป ก้าวแรกสดใส ก้าวต่อไปสะดุด หากก้าวแบบไม่หยุด แม้สะดุดก็ไม่เป็นไร เพราะชีวิตคนเราเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน ความผันผวน ความเปลี่ยนแปลง เป็นเรื่องปกติธรรมดาที่ชีวิตต้องพบเจอ วันที่สดใส วันที่สะดุด วันที่หลายสิ่งหลายอย่างไม่เป็นไปแบบที่ใจต้องการ แต่มันไม่เป็นไรเลยเพราะเดี๋ยวทุกอย่าง ไม่ว่าร้ายหรือดีก็ต้องผ่านไป เราเพียงก้าวเดินต่อไปเท่านั้น นี่แหละชีวิต เมื่อเราสู้อย่างไม่ถอดใจ ต้องมีวันที่สดใสได้ในสักวัน หลายๆคนเมื่อทำอะไรแล้วไม่เป็นไปดังที่หวังก็มักถอดใจและเลิกทำกันไปเสียก่อน แต่อีกหลายๆคนก็ไม่ถอดใจง่ายๆ และก็อีกหลายๆคนเช่นเดียวกันที่ชีวิตถอดใจไม่ได้ ไม่ว่าอย่างไรเมื่อชีวิตดำเนินไปและเรายังไม่ยอมแพ้ ต้องมีสักวันที่ชีวิตนั้นสดใส วันที่ท้อแท้ แต่ชีวิตดันแพ้ไม่เป็น หมายความว่าเราจะไม่ยอมแพ้อย่างเด็ดขาด เราจะเอาชนะสิ่งที่ต้องเผชิญให้จนได้ วันนี้ยังไม่สำเร็จไม่เป็นไร แต่วันต่อไปต้องสำเร็จได้สักวันหนึ่ง ท้อได้แต่จะไม่ยอมแพ้อย่างเด็ดขาด ตอนนี้อาจจะยังไม่ชนะแต่ไม่ได้หมายความว่าเราแพ้ เพียงแค่เรายังทำไม่ได้เท่านั้น แต่เดี๋ยวเราจะทำได้ หากไม่ล้มเลิกไปซะก่อน สักวันมันต้องได้ ทำให้เต็มที่ ถ้าทำเต็มที่แล้วจะไม่ได้ก็ให้มันรู้ไป ความสามารถ ศักยภาพของมนุษย์เราบางทีก็เกินขีดที่เราจะคาดคิด คนทุกคนมีศักยภาพอยู่ภายในตัวเอง เพียงแต่ว่าจะดึงมันออกมาใช้หรือไม่ยอมดึงมันออกมาใช้ แต่ในเมื่อเรามีชีวิตเกิดมาทั้งที ใช้ชีวิตให้เต็มศักยภาพของตัวเราเองเถอะ ดึงมันออกมาให้สุด ถ้าดึงจนสุดแล้วจะไม่ได้ก็ให้มันรู้ไป ขอเพียงลองดึงให้ถึงที่สุดก่อน ทำทุกอย่างให้เต็มที่เท่าที่จะสามารถทำได้ สู้แบบไม่ต้องยั้ง พลั้งไม่ต้องกลัว ทำไปรัวๆ มันต้องได้สักวันแหละ ชีวิตจะต้องยั้งทำไม จะกลัวอะไร กลัวความสำเร็จหรอ! ในเมื่อมีชีวิต เต็มที่ไปเลย ทำไปให้สุด ทำไปรัวๆ จะกลัวทำไม ทำไปเลยไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้ ถ้ามัวแต่กลัวชีวิตคงไม่ได้ทำอะไรเลย ถ้าลงมือทำต่อเนื่องไป ต้องได้สักวันแหละ ลงมือทำแล้วไม่ได้ ก็ดีกว่าไม่ได้เพราะไม่ได้ทำอะไรเลย เมื่อเราลงมือทำอะไรบางอย่าง ผลอาจจะไม่ได้ออกมาเป็นไปในแบบที่เราคิด แต่อย่างน้อยเราก็ได้เรียนรู้ ได้ลงมือทำ และได้พัฒนาตัวเอง อย่างน้อยมันคือ 1 ก้าวที่เราก้าวเดินออกไป อย่างน้อยเราก็ได้เรียนรู้อะไรเพิ่มเติม อย่างน้อยชีวิตเราก็เติบโตขึ้นจากการเรียนรู้สิ่งที่ยังไม่ได้นี้ แม้ชีวิตยังไม่เป็นไปดั่งใจฝัน แต่ทุกวันก็ไม่ได้หยุดอยู่ที่เดิม ชีวิตอาจไม่ได้เป็นไปดั่งใจฝันได้ง่ายๆ แต่ไม่ใช่ว่ามันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปได้ เพียงแต่เราต้องลงมือทำอะไรบางอย่างเพื่อให้ชีวิตก้าวไป เมื่อเราทำอะไรบางอย่างเพื่อให้ชีวิตก้าวไป เพียงเท่านั้นชีวิตเราก็ไม่ได้ยืนอยู่ที่เดิมแล้ว ชีวิตมีไว้เรียนรู้ หากไม่สู้แล้วจะรู้ได้อย่างไร เพราะชีวิตเกิดมาต้องเรียนรู้ ตั้งแต่เกิดเราก็เรียนรู้ที่จะคลาน เดิน ฟัง พูด ฯลฯ แล้วเราก็เรียนรู้ต่อมาเรื่อยๆ เราเดินได้ตั้งแต่วันแรกที่พยายามจะเดินหรือเปล่า? เราพูดได้ตั้งแต่วันแรกที่เราพยายามจะพูดหรือเปล่า? แล้วเมื่อโตมา ทำไมถึงคิดว่าสิ่งอื่นๆจะทำได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ทำ เราต้องพยายามทำต่อไปก็เท่านั้น ชีวิตมีไว้สู้ ไม่ใช่อยู่ไปวันวัน ชีวิตจะสุขสันต์ เมื่อทุกวันเดินก้าวไป ใครกันที่คิดว่าชีวิตเกิดมาเพื่ออยู่เฉยๆ ชีวิตที่อยู่เฉยๆเซ็งแย่เลยนะ มนุษย์เราเกิดมาเพื่อทำบางสิ่งบางอย่างกันทั้งนั้นแหละ เพียงแต่เราต้องลองว่าเราเหมาะกับการทำสิ่งใด เราทำอะไรแล้วเรามีความสุข สนุกกับมัน เมื่อเราทำสิ่งใดๆไปเรื่อยๆ พัฒนาขึ้น แล้วเราทำได้ดีขึ้น เราก็คงสนุกกับสิ่งนั้นๆ แล้วเราก็มีวิถีชีวิตในแบบของตัวเอง ชีวิตเป็นของเรา เราต้องเกลาด้วยตัวเอง ชีวิตจะครื้นเครง ไม่ต้องเก่งแต่ต้องเพียร ชีวิตของเรา เราจะรอให้ใครมาเกลาให้ เรานี่แหละที่ต้องเกลาชีวิตของตัวเอง อยากมีชีวิตแบบไหน อยากเป็นคนแบบไหน อยากทำงานอะไร เราเท่านั้นที่เป็นคนเลือก เพราะเราเป็นคนเดียวที่สามารถดำเนินชีวิตของตัวเองได้ มีใครมาหายใจแทนตัวเราได้ไหม? ชีวิตของเราอยู่ที่ตัวเราเลือกทำ ชีวิตเราจะสนุกมีความสุขได้ เราไม่จำเป็นต้องเก่งกว่าใครๆ เราเพียงมีชีวิตทำในสิ่งที่เราทำได้ดี พัฒนาไปอย่างต่อเนื่อง ทุกๆวันก็จะเป็นวันที่เรามีความสุขและภาคภูมิใจ ไม่สำเร็จไม่เท่ากับล้มเหลว แต่ไม่สำเร็จคือชีวิตที่ยังไม่ได้ดั่งใจเราก็เท่านั้นเอง แค่เราต้องพยายามใหม่ หาหนทางใหม่ แล้วเดินต่อไป สักวันชีวิตจะเป็นดังที่ใจเราต้องการ เหมือนที่เราไม่ได้เดินได้ตั้งแต่วันแรกที่หัดเดิน สิ่งอื่นๆก็เหมือนกันที่ต้องใช้ความพยายาม ความสู้ ทำจนกว่าจะได้ แล้วสักวันหนึ่งชีวิตก็จะเดินได้ตามที่ใจเราต้องการ ชีวิตมีขึ้นมีลง มีขึ้นเขามีติดหล่ม ก็เรียนรู้กันไป คงเป็นธรรมดาของชีวิต คงไม่มีใครเกิดมาแล้วอยู่บนจุดสูงสุดตลอดกาล อาจมีบางครั้งที่เดินลงจากเขาเพื่อไปขึ้นเขาลูกใหม่ อาจมีบางครั้งที่ชีวิตทำอะไรผิดพลาดพลั้งไป คนเราไม่อาจสมบูรณ์แบบหรือเพอร์เฟคได้ตลอดเวลา มีผิดบ้างถูกบ้าง มีสำเร็จบ้างล้มเหลวบ้าง ก็คือชีวิตที่ต้องเรียนรู้ ช่วงเวลาที่ติดอยู่ในหุบเขา เกลาความคิดแล้วพาชีวิตขึ้นมา เมื่อใดที่ชีวิตติดหล่ม หรืออยู่ในหุบเขาขึ้นไม่ได้สักที หันมองตัวเอง หันมองสิ่งที่ผ่านมา เกิดอะไรขึ้นและเราได้เรียนรู้อะไร ปรับมุมมองและเริ่มใหม่ นำพาตัวเอง นำชีวิตเดินขึ้นมาบนเขาได้อย่างแน่นอน หากต้องเผชิญกับชีวิตที่มืดมน ให้อดทนเดินก้าวต่อจนกว่าจะถึงเส้นชัย วันแต่ละวันยังมีมืดมีสว่างเลย แล้วจะคาดหวังให้ชีวิตมีแต่ความสว่างได้อย่างไร อาจจะมืดบ้างสว่างบ้าง แต่เมื่อใดที่มืดให้รู้ไว้ว่าอีกเดี๋ยวก็สว่าง เพียงแต่ต้องอดทนและมีความเพียรให้มากพอที่จะได้พบแสงสว่างวันต่อไป ขนาดทะเลที่มีคลื่น ยังมีคนไปเริงรื่นที่ทะเล แล้วชีวิตที่มีคลื่น ทำไมจะเริงรื่นไม่ได้ คลื่นทะเลในหลายๆครั้งก็ทำให้เราสนุกสนาน หลายๆคนไปเล่นเซิร์ฟอย่างสนุกสนานและท้าทาย กับชีวิตแล้วก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของตัวเราเองว่าเรามองคลื่นชีวิตในมุมไหน มุมที่เราจะนั่งหลบอยู่ไม่ออกไปหรือมุมที่เราจะออกไปสนุกกับคลื่นที่มี แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่าคลื่นนั้นใหญ่หรือเล็ก เพราะถ้าคลื่นที่อันตรายการรอเวลาให้คลื่นลมสงบก็คงเป็นทางเลือกที่ดีกว่า มีมืดมีสว่าง มีฟ้าสาง มีพลบค่ำ ชีวิตมีสิ่งที่ต้องทำ คือสร้างความจดจำ ที่เราไม่มีวันลืม คนเราทุกคนเกิดมาเพื่ออะไรบางอย่างเสมอ ทุกคนมีเหตุผลในการมีอยู่ของชีวิตตัวเอง ไม่มีสิ่งใดที่ไร้ซึ่งเหตุผล โลกที่เราอยู่ยังมีกลางวันกลางคืน ไม่ได้สว่างตลอดเวลาและก็ไม่ได้มืดตลอดเวลาเช่นเดียวกัน ในเมื่อเรามีโอกาสได้มีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ หมายความว่าเรามีสิ่งที่ต้องทำ และเราอยากทำอะไรที่จะเป็นความทรงจำของตัวเราเอง ที่เราจะภาคภูมิใจและเป็นความทรงจำที่ไม่มีวันเลือน หวังว่าทุกคนจะเจอเหตุผลในชีวิตของตัวเอง มีแรง มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปกับชีวิตในแต่ละวัน ชีวิตมีมืดมีสว่าง มีขึ้นเขามีลงเขา มีคลื่นในบางครั้ง มีความสงบในบางที นี่แหละสีสันของชีวิต สีสันของโลก ชีวิตเราจะดีหรือไม่ จะสุขหรือเปล่า มุมมองและการตัดสินใจของตัวเราเองเท่านั้น เขียนโดย Konbondin ภาพปกและภาพประกอบทั้งหมดโดย Konbondin #แคปชั่นสู้ชีวิต #ชีวิตต้องสู้ #แคปชั่นสร้างกำลังใจ เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !
