การจากลาเป็นเรื่องที่ไม่มีใครอยากให้มันเกิดขึ้น แต่ไม่ว่าอย่างไรมันก็เกิดขึ้นอยู่ดีไม่ว่ากับใคร เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา กฎธรรมชาติของชีวิต คำที่บอกต่อกันมายาวนาน ทุกคนรู้ แต่ก็เป็นเรื่องเศร้าเมื่อชีวิตที่มีความผูกพันต้องลาจากกันไป บางทีก็ยากที่จะทำใจ กับความรู้สึก ความทรงจำ ความที่เคยมีกันและกัน กลอนในวันเศร้าๆ เมื่อต้องจากลา จากเป็นจากตายก็ล้วนจาก จากยากจากง่ายก็ต้องจาก จากร้ายจากดีทำใจยาก สุดท้ายก็จากกันอยู่ดี กฎของธรรมชาติ ธรรมดาของชีวิต มีพบมีจาก ไม่ว่ากับใครทั้งนั้น ในที่สุดก็ถึงวันที่ต้องจากลากับใครบางคน แม้เป็นเรื่องยากที่จะทำใจ แต่สุดท้ายก็ต้องทำใจให้ได้อยู่ดี ชีวิตหนึ่งเกิดมาได้พบกัน ได้ผูกพันเชื่อมโยงและอาศัย ได้ใกล้ชิดสนิทจนรู้ใจ เมื่อจากไปคงคิดถึงไม่เลือนราง บนโลกใบนี้เราไม่ได้รู้จักและได้พบกันกับคนทุกคน เราได้พบเจอได้รู้จักกับบางคนเท่านั้น บางคนสนิทมากบางคนสนิทน้อย บางคนอยู่ด้วยกันจนรู้ใจ กับคนที่อยู่ในชีวิตของเราแทบทุกวัน เมื่อต้องจากกันจึงเป็นธรรมดาที่เราจะคิดถึง จะนึกถึงและรู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างขาดหายไป เมื่อได้พบได้เจอได้ผูกพัน ได้สร้างสรรค์สัมพันธ์ให้ข้องเกี่ยว ได้ใกล้ชิดสนิทสนมและกลมเกลียว ได้ข้องเกี่ยวเป็นเพื่อนที่รู้ใจ วันเคยเล่นด้วยกันก็คิดถึง วันเคยซึ้งเคยโกรธก็มีให้ ความผูกพันต่อกันจากหัวใจ เหลือคงไว้ความทรงจำที่งดงาม การที่เราได้พบเจอ ได้รู้จัก ได้ผูกพันกับใครสักคน คงเป็นธรรมดาที่เราจะต้องคิดถึงคนคนนั้นเมื่อต้องจากกันไป ความรู้สึกที่ไม่ชินเพราะเคยมีกันและกัน แต่สิ่งที่จะยังคงอยู่ตลอดไปก็คือ ความทรงจำที่งดงาม ช่วงเวลาที่มีด้วยกันมันจะคงอยู่ในความรู้สึกและความทรงจำเสมอ วันเวลาผ่านไปไม่หวนกลับ วันลาลับจากไปไม่มีหวน เมื่อคิดถึงก็ได้แต่นั่งคร่ำครวญ ชีวิตหวนกลับมาไม่ได้เลย สิ่งที่ไม่เคยหวนกลับมาเลยคือเวลา และชีวิตที่จากไปแล้วก็ไม่มีทางหวนกลับมาได้เลย ทำทุกสิ่งให้ดีที่สุด เพื่อที่เราจะได้มีความทรงจำดีดีให้นึกถึง แม้จะต้องเศร้าเสียใจ แต่ก็จะเป็นความทรงจำที่ดีงาม ชีวิตที่เคยเล่นเคยสนุก เคยสุขทุกข์ร่วมกันอยู่เสมอ มีดีบ้างร้ายบ้างก็เพื่อนเกลอ รักเสมอขอให้เพื่อนโชคดี กับคนที่เราเคยเล่นสนุก เคยร่วมสุขร่วมทุกข์ แน่นอนว่าต้องมีความผูกพันกันมาก แม้จะไม่อยากจากกัน แต่เมื่อวันนั้นมาถึง ไม่ว่าอย่างไรเราก็ต้องอวยพรให้เพื่อนโชคดี ให้มีชีวิตที่ดี ให้มีความสุข เพื่อนไม่อยู่นั่งนึกถึงวันเคยเล่น วันเคยเป็นเพื่อนสนิทมิตรสหาย เพื่อนคู่คิดคู่หูอยู่เคียงกาย แต่สุดท้ายมีเพียงความทรงจำ การที่เราสนิทกับใครสักคน การที่ใครสักคนอยู่ในชีวิตของเรา มีความสำคัญกับชีวิตของเรา เราจะคิดถึงคนคนนั้นอยู่เสมอ เพราะเรามีความผูกพัน มีเรื่องราว มีความทรงจำร่วมกัน อย่างน้อยวันที่จากกันไปก็มีความทรงจำดีดี กาพย์ยานี ๑๑ เมื่อต้องจากลา ทุกสิ่งที่พานพบ มีจุดจบคือการจาก รักแล้วทำใจยาก เมื่อการจากไม่หวนคืน เรื่องจริงของชีวิต เมื่อเราได้พบกับสิ่งใดใด ในวันหนึ่งก็ต้องจากกันเสมอ และเมื่อเราได้พบ ได้รัก ได้ผูกพัน มันทำใจยากเสมอเมื่อคนนั้นหรือสิ่งนั้นจากเราไป โดยเฉพาะการจากไปแบบไม่มีวันหวนคืน ชีวิตที่เคยเล่น ที่เคยเป็นเคยอาศัย ชีวิตมีหัวใจ เมื่อจากไปใจไม่ชิน ก็เพราะว่าเรามีหัวใจ มีความรู้สึก มีความผูกพัน การจากลาสร้างความรู้สึกบางอย่างกับเราเสมอ คงต้องใช้เวลาสักพักในการปรับตัว ปรับใจ ปรับความรู้สึก เพราะชีวิตยังไม่ชิน ชีวิตที่พันผูก เป็นการปลูกมิตรไมตรี ชีวิตไร้ชีวี มองกี่ทีก็เศร้าใจ กับชีวิตที่เราผูกพันด้วย มีความทรงจำร่วมกัน มีสิ่งดีดีต่อกัน เมื่อต้องมองร่างที่ไร้ชีวิต ความรู้สึกมันล่องลอยแบบบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าเรื่องจริงเรื่องไม่จริง มองดูก็อยากให้เป็นแค่การหลับไปเฉยๆ และมีความคิดว่าเดี๋ยวเขาก็ตื่นขึ้นมา แต่มันไม่ใช่แบบนั้น สูญเสียแล้วนั่งเศร้า เพราะว่าเรามีหัวใจ นึกถึงมากกว่าใคร เพราะว่าใจเราผูกพัน มันคงจะเป็นไปไม่ได้ที่เราจะไม่เศร้า เพราะว่าเรามีหัวใจ มีความรู้สึก และหากมีความผูกพันต่อกันมากๆ ความเศร้าเสียใจมันยิ่งเพิ่มขึ้นทวีคูณ เพราะเราจะคิดถึงมากกว่าใครๆ สุดท้ายแล้วการจากลาเป็นเรื่องธรรมดา เป็นกฎของธรรมชาติ ที่ไม่ว่าอย่างไรมันก็จะเกิดขึ้น เพียงจะช้าหรือเร็ว สั้นยาวมากน้อยแค่ไหนก็เท่านั้น ทำช่วงเวลาของเราที่มีต่อกันไม่ว่ากับใครกับสิ่งใดให้ดีที่สุด เพื่อเราจะได้รู้สึกว่าเราทำดีที่สุดแล้ว และมันจะเป็นความทรงจำดีดีที่จะอยู่ในความรู้สึกของเราไปตลอดชีวิต กลอนแต่งโดย Konbondin ขอบคุณภาพปกและภาพประกอบทั้งหมดจาก Canva โดย Designs For Makers เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !
